Πριν μερικά χρόνια, πριν εμφανιστεί η θεωρία της σχετικότητας, ερμήνευαν την βαρύτητα ως μια δύναμη που ασκούσε η γη σε σώματα που βρίσκονται μέχρι κάποια οριακή απόσταση από αυτήν. Η θεωρία αυτή διατυπώθηκε το 1687 από των Άγγλο μαθηματικό Σερ Ισαάκ Νεύτων στο διάσημο έργο του Principia. Πιο συγκεκριμένα ο νόμος του Νεύτωνα για την βαρύτητα διατύπωσε το εξής:
Κάθε σώμα έλκει κάθε άλλο σώμα με δύναμη ανάλογη του γινόμενου τον μαζών τους και αντιστρόφως ανάλογη του τετραγώνου της απόστασης του κέντρου μάζας τους.
Η θεωρία αυτή έχει αποδειχθεί και είναι σωστή, ωστόσο κατά την γνώμη μου εξηγεί μόνο τα εξωτερικά (εμφανή) αποτελέσματα της βαρύτητας χωρίς να περιγράφει πώς γίνεται αυτό και που οφείλεται.
Την θεωρία του Νεύτων έρχεται να συμπλήρωσή η θεωρία του Αϊνστάιν λύνοντας περισσότερες απορίες σχετικά με την βαρύτητα.
Η διαφορά υπήρξε στο ότι η βαρύτητα δεν θεωρείται πλέον ως αποτέλεσμα μιας δύναμης αλλά οφείλετε στην καμπυλώσει του χωροχρονικού συνεχές εξαετίας της μάζας και ενέργειας. Μετά από πειραματική επαλήθευση η θεωρία ήταν πλέον "έτοιμη". Η νέα
διατύπωση της βαρύτητας είναι πιο ολοκληρωμένη όμως ακόμα δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα σχετικά με την βαρύτητα. Το μέλλον όμως μας επιφυλάσσει ακόμα πολλά για να ανησυχούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Θα χαρώ πολύ να ακούσω της κριτικές σας.